تیسین ، استاد بزرگ عصر رنسانس ،اما نه در فلورانس
هرگاه سخن از رنسانس میشود، بی اختیار ذهنمان به سمت کشور ایتالیا و بعد شهر فلورانس میرود. اما بد نیست که بدانیم رنسانس نه مختص فقط ایتالیا بود و نه فقط فلورانس. در قرن های پانزدهم و شانزدهم شهر فلورانس در ایتالیا به عنوان پایتخت هنری جهان شناخته میشد. هنرمندان از سراسر اروپا برای یادگیری هنر به فلورانس سفر میکردند تا استادان یکه تاز این دیار را از نزدیک ببینند و بعد شاید شانس آن را داشته باشند تا به شاگردی این بزرگان درآیند. در این میان، در شهر ونیز در ایتالیا جوانی ظهور کرد که چیزی از هنرمندان بزرگ فلورانس کم نداشت. او در ونیز ماند و سرآمد نقاشان چهره نگار عصر خویش شد. تا جایی که میکلانجلو بوناروتی ِ افسانه ای به تمجید از او پرداخت! در این بخش به معرفی زندگی تیسیانو وچلیو می پردازیم و برخی از مهم ترین آثار او را معرفی می کنیم.
مشاهده آثار و متن کامل در ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت: نسخه سی و نهم پان آرت
«تیسیانو وچلیو» معروف به « تیسین » در روستای کوچکی در جمهوری ونیز در ایتالیا به دنیا آمد. در مورد سال تولد او حدس و گمان هایی وجود دارد اما به احتمال بسیار او بین سال های 1487 تا 1490 متولد شده است. او فرزند «جورجو وچلیو» و «لوچیا وچلیو» بود. آن ها از خاندان اصیل وچلیو بودند. جورجیو مشاغل و مسئولیت های زیادی از جمله اداره ی معادن و سرپرستی دژ محلی را داشت و همچنین عضو برجسته ی شورای محلی بود.
تیسین ده ساله بود که همراه با برادرش به نزد عموی خود که از شهروندان سرشناس ونیز بود فرستاده شد. او این دو برادر را به نزد استاد موزاییک کاری به نام «سباستیان سوکاتو» فرستاد. سوکاتو پس از مدتی، اشتیاق تیسین را به طراحی دید و او را به نزد یکی از مطرح ترین نقاشان ونیز، «جووانی بلینی» فرستاد. تیسین خیلی زود آموزه ها و شیوه ی نقاشی استادش را فرا گرفت. از طرفی دیگر، «جورجونه دا کاستل فرانکو» که استادی با مهارت بود، روش جدیدی در نقاشی پیش گرفته بود که از آن به عنوان «روش نوین» نام میبرند. تیسین در حدود هجده سالگی بود که شیوه ی جدید نقاشی جورجونه را دید و پسندید. از این رو، شیوه ی نقاشی به سبک جووانی بلینی را کنار گذاشت و نقاشی را به شیوه ی جورجونه ادامه داد. جورجونه خود از شاگردان جووانی بلینی بود و در کارگاه او آموزش نقاشی دیده بود.
طولی نکشید که تیسین شایستگی خود را در هنر نشان داد و همگان لب به ستایش آثار او گشودند. از نخستین آثار قابل توجه تیسین می توان به تابلوی «مردی با آستین دوخته شده» اشاره کرد. او در این اثر چهره ی یکی از اشراف زادگان ونیزی به نام «جرولامو بارباریگو» را به تصویر کشیده است. تیسین این تابلو را در سال 1509 یعنی در زمانی که جرولامو سی ساله بوده، نقاشی کرده است. جرولامو بارباریگو روابط زیادی با بزرگان هنر و افراد پرنفوذ ونیز داشت و به احتمال زیاد او برای پیشرفت تیسین کمک های بسیاری کرده است.
مشاهده آثار و متن کامل در ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت: نسخه سی و نهم پان آرت
درباره نویسنده: محمد رضائی ؛ محقق و نویسنده هنری