نگاهی خلاقانه در کوچه پس کوچه های هنر و آثار پوریا عریانی
پوریا عریانی دوران جوانی خودش رو با پختگی پشت سر میگذاره و حالا کارنامه‌ای با خودش داره که ایشون رو در زمره طراحان گرافیک صاحب سبک قرار داده. از همون روزهای اولِ فعالیتِ حرفه‌ای که پایه‌گذار چند انجمن هنری در شیراز شد، تابحال حضوری تاثیرگذار در حوزه گرافیک با پشت سرگذاشتن چندین نمایشگاه انفرادی و جمعیِ بین المللی و داخلی، نگارش مقالات تخصصی و سایر فعالیتهای هنری داشته.
پوریا برگزیده چندین جشنواره فرهنگی هم هست و کارهاش به ویژه در طراحی پوستر و نشانه، دنیای تازه‌ای رو بازگو میکنه. دغدغه‌های این هنرمند علاوه بر تلاش رفیعانه در حیطه کار و تدریس، ایجاد نقش‌پذیری هنر در کارکردهای اجتماعی هم هست. ایشون هنرمندیه که به دور از مبالغه‌های رایج، میتونه برای کوچه پس کوچه‌های هنر، نشانه‌ای ارجمند برای نگاه به زندگی داشته باشه. زندگی روشنی که رنگ‌های تاریکش هم با یک کلیک، لایه باز میشه.
مشاهده آثار و متن کامل در ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت: نسخه سی و دوم پان آرت
از خودتون صحبت کنید و دنیای گرافیک…
خوبم و پُـر شر و شور و با تمام وجودم سعی میکنم همینجور خوب بمونم و این انرژی رو به دیگران هم انتقال بدم. [با لبخند] دنیای گرافیک هم خوبه و سلام میرسونه. فضایی جذاب و دوست داشتنی داره و ظاهری فریبنده برای اونهایی که مشتاقش هستن اما هنوز آلوده‌اش نشدن. پر از خلاقیت و نوآوریه؛ چیزی که باعث میشه کاری که امروز انجام میدی با فردات تفاوت داشته باشه و اما کاش و ای کاش که منبع درآمد نبود، چیزی که میگم شاید به محدوده‌ی جغرافیایی ما معطوف باشه شایدم نه اما از هنر کسب درآمد کردن سخته .
در اکثر مشاغل یا میبایست نون بازوت رو بخوری یا مغز متفکرت. ولی ما و کارمون قدری متفاوتیم؛ کاری که انجام میدیم برگرفته از مغزمون و البته وابسته به روحمون هست و به واسطه توانایی دست و تیزبینی چشم‌هامون اجرا میشه و بعد از مدتی چیزی که از ما باقی خواهد موند، تعدادی کچل عینکی خوشتیپه که با همه‌ی اینها به خوبی درک نمیشیم. همیشه دوست داشتم منبع درآمد دیگه‌ای جز این کار داشتم تا بیشتر و بیشتر می تونستم کار کنم و بیشتر و بیشتر می تونستم از کار و علاقهام لذت ببرم و به اون عشق بورزم.
توجه به ایده و مفهوم از شاخصه‌های بارز آثار شماست. در اینباره چه توضیحی دارید؟
در بررسی یک اثر هنری دو چیز همیشه شاخصه: اولی نحوه‌ی تفکر و ایده هنرمند نسبت به موضوع اثر و دوم، تکنیک اجرایی اون. برای تاثیرگذاری هرچه بهتر، این دو اصل لازم و ملزوم همدیگه هستن اما چیزی که شخصن دوست دارم و سعی میکنم شاخصه کارهام باشه، گویایی و شیوایی در دل سادگی توام با مفهومی خاص و پرهیز از مُدگرایی حاکم بر شرایط روز هست؛ البته تا جایی که بشه سعی میکنم در کارهام کمتر حرف بزنم و از عناصر کمتری استفاده کنم و این کار رو تا جایی پیش می‌برم که دیگه امکان کسر عنصری نباشه چون معتقدم گرافیک وسیله‌ای هست جذاب برای انتقال هرچه زیباتر و تاثیرگذارتر یک پیام.
تعهد گرافیک، فریاد زدن و عرض اندام کردنه. حالا میتونه این فریاد با صدای بلند باشه یا نجوایی در دل شلوغی. مهم انتقال پیامی هست که باید منتقل بشه و بُـرد با کاری هست که در این فضا موفق عمل کنه اون هم در زمانی که مردم کمترین میزان انرژی و زمان رو برای دیدن یا شنیدن هزینه میکنن. در این شرایط اگه بخوایم مکررن به یک پا داشتن خانم مرغه تکیه کنیم و انعطافی از خودمون نشان ندیم، ما هم راهی رو میریم که دایناسورهای بیچاره رفتن. پس باید سوار بر موج باشیم نه غرق در دریای جریاناتِ روزگار. از همین جهت نهایت تلاشم بر اینه که با تکیه بر تفکرات متفاوت کار کنم و همیشه فضایی رو برای شگفت‌زده شدنِ بیننده مهیا کنم…
مشاهده آثار و متن کامل در ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت: نسخه سی و دوم پان آرت
نظرات بسته شده است، اما بازتاب و پینگ باز است.