سادگی در طراحی و رسالتی در ارایه مفهوم و آثار کارتون مهدی تمیزی
مهدی تمیزی، کارتونیست مطرح ایرانی است که فعالیت خود را بصورت جدی در زمینه هنر، با ورود به هنرستان هنرهای زیبای اصفهان آغاز کرده است. بعد از سالها فعالیت در هنر، ایشان رزومه درخشانی را کسب کرده است: کیوریتوری، دریافت جوایزی ارزنده، حضور در ده‌ها نمایشگاه و داور مسابقات کارتون و کاریکاتور در فعالیتهای ایشان میدرخشد و البته سایر فعالیتهای دیگری چون گرافیک، پژوهش و عکاسی. ایشان در مورد رسالت هنر و پیامی که آثار هنرمندان برای جامعه دارد معتقد است که ویژه‌ترین رسالت هنر، زیبایی و ایجاد پنداری روشنگرانه است. اما باید دانست که تنها هنرمند نیست که باید بار سنگین این همه رسالت را به دوش بکشد. آثار این هنرمند در عین سادگی و استفاده بسیار اندک از عنصر رنگ، شامل مفاهیم اجتماعی و رویدادهایی است که شاهد آن هستیم و ایشان قصد در انتقال آن مفاهیم را به بیننده دارد. البته درک هنر کارتون و کاریکاتور گاهن دچار سوءبرداشت و کج فهمی‌هایی میشود که این اتفاقات از دیدگاه مهدی تمیزی اینگونه بیان میشود: ” از آثار بنده نیز همچون بسیاری از آثار اهالی هنر کارتون و کاریکاتور در ایران، سوء‌تعبیر شده و با مشکلاتی نیز دست و پنجه نرم کرده‌ام. کار کردن در فضای حرفه‌ای ایران به گونه‌ای است که اگر هنرمندی با مفاهیم اجتماعی و سیاسی پیرامونش کار کند، نمیتواند مصون از کج‌فهمی و تهمت‌های ناروا باشد.”
مشاهده آثار و متن کامل در ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت: نسخه چهل و یکم پان آرت
کمی در مورد خودتان و شروع فعالیت در دنیای هنر صحبت کنید…
سال 70 خورشیدی وارد هنرستان هنرهای زیبای اصفهان شدم و کارتون و کاریکاتور را از سال 73 آغاز کردم. نخستین نمایشگاه کارتون را در سال 74 (در همان هنرستان) برپا کرده و از آن زمان تا امروز (20 سال)، دریافت‌کننده هشت جایزه و تقدیر، کیوریتور ده نمایشگاه و داور دوازده مسابقه کارتون و کاریکاتور بوده‌ام؛ همچنین شش نمایشگاه انفرادی و بیش از سی نمایشگاه گروهی کارتون داشته‌ام.
پس از حضور در نخستین “گروه کاریکاتوریست‌های اصفهان” (74)، از مؤسسان “انجمن کاریکاتور اصفهان” (78) و دبــیرِ آن انجمن بودم. علاقه‌مندی‌ام به کارتون مطبوعاتی باعث شد تا با روی کار آمدنِ دولتِ اصلاحات (76)، کارتون را به صورت جدی و مستمر، وارد تعدادی از مطبوعات اصفهان کرده و در آغاز سال گفتگوی تمدن‌ها (79)، نخستین نمایشگاه کارتون‌های مطبوعاتی‌ام را در گالری کوثر اصفهان برپا کردم. با توجه به اینکه، مطبوعات اصفهان پیش از آن، یا بدون کارتون منتشر میشدند و یا گاه‌گاهی و به مناسبتی اقدام به انتشار کارتون میکردند، عنوان “نخستین کارتونیست مطبوعاتی اصفهان” به پیشنهاد ریاست وقت انجمن روزنامه‌نگاران استان اصفهان به بنده ارائه شد.
از 80 تا 83 که انجمن به چوبِ کج‌فهمیِ یکی از مدیرانِ فرهنگی اصفهان بسته شد، ریاست انجمن را بر عهده داشتم. پس از بسته شدن انجمن، طرحی را با هدف ایجاد مکانی برای پرورش و پیشرفت کارتون و کاریکاتور و گردهم‌آیی کارتونیست‌ها و کاریکاتوریست‌های اصفهان، به حوزه هنری اصفهان ارایه داده؛ در همان سال (83) موافقت شده و “خانه کاریکاتور اصفهان” را تأسیس کردم. به دنبال آن، “دفتر طنز حوزه هنری اصفهان” (83) و سپس با یاری پیشکسوتان طنز، نخستین انجمن طنزپردازان استان اصفهان را با نام “حلقة طنزِ نصف‌جهان” تأسیس کردم. مدیریت سه مرکز گفته شده را تا سال 88 بر عهده داشته و سپس کناره‌گیری کردم. اکنون چندین سال است که تنها با کارتون، طراحی گرافیک، عکاسیِ‌پژوهشی و نویسندگی، اوقات میگذرانم.
تفاوت کارتون‌های مطبوعاتی با دیگر آثار کارتون و کاریکاتور را در چه چیزهایی میدانید؟
در ابتدا تأکید دارم که آنچه گفته میشود، هرچند یک مانیفست کلی نبوده و نظر شخصی است، اما تا حد زیادی یک قاعده‌ی ملی و جهانی است. کاریکاتور (Caricature)، که به چهره میپردازد، با توجه به اینکه جایگاه ارجمندی در نمایشگاه‌ها و فستیوال‌ها دارد، اما زادگاه و خاستگاهش مطبوعات است. اما همان گونه که دیوید لِـوین، David Levin، کاریکاتورهای مطبوعاتی‌اش ارزشمند بوده و هست، سِـباستین کروگر Sebastian Kruger که کاریکاتورهایش را به سان نقاشی‌های بزرگ اجرا میکند نیز جایگاه ارزشمندی در این هنر دارد. اما کارتون (Cartoon) که راوی سوژه‌ای است و داستانی را در یک یا چند پلان به تصویر میکشد، هم حضور پرشور و فعالی در مطبوعات دارد و هم…
مشاهده آثار و متن کامل در ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت: نسخه چهل و یکم پان آرت
نظرات بسته شده است، اما بازتاب و پینگ باز است.