نقاشی آبستره و ارتباط معنایی در آثار توحید حیدرزاده
نقاشان بسیاری در کشور ما به فعالیت مشغول هستن. نقاشانی که در سبکهای مختلف و نیز بوسیله ابزارها و تکنیکهای ویژه به خلق آثار خودشون مشغولند. با این وجود دیدن آثاری خاص، گاهی اشتیاق بسیاری رو ایجاد میکنه. آثار توحید حیدرزاده در نگاه اول به تکنیک دیجیتال شبیه هست. آثاری که خلق اونها در دنیای دست و نقاشی کلاسیک گاهی بسیار دشواره. سبک آبستره ایشون در کنار ابزار مختلف هنری در نقاشی، بسیار خلاقانه و جذاب بنظر میاد. هنرمندی که در خلوت خودش بدون هیچ ادعایی به خلق آثاری مناسب دست میزنه. شاید دوری از پایتخت و فرصت معرفی نشدن در گالری های معتبر، باعث شده تا این هنرمند کمتر شناخته بشه و در این جهت وظیفه دونستیم تا نمایشی داشته باشیم از آثار این عزیز. در ادامه مصاحبه اختصاصی ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت رو داریم با نقاش، توحید حیدرزاده و شنیدن نقطه نظراتی در مورد آثارشون.
مشاهده آثار و متن کامل، تنها برای مشترکین و بعد از دانلود مجله امکان پذیر خواهد بود. نسخه نوزدهم پان آرت
زندگی هنری شما از چه زمان و چطور به سمت نقاشی جهت گرفت؟
از کودکی به نقاشی علاقه داشتم. مداد‌رنگی‌هام بهترین اسباب‌بازی هام بودن. می‌تونم بگم که در خانواده ما هنر جریان داشت ولی هرکس به روشی هنر رو نادیده میگرفت. کنجکاوی من با تکه های کاغذ شروع شد و به نقاشی با رنگ‌روغن رسید . دوران دانشجویی بود. گمانم سال 86. کار با آکرلیک روی فابریانو و بوم رو شروع کردم. یادم میاد در دوران دانشجویی، مقاله ای رو که باید ارائه میکردیم برای کشیدن طرح روی جلدش، بیشتر از خود اثر تالیف‌شده وقت صرف کردم و واکنش ها و نظر اطرافیان برام مهمتر از نمره ای بود که استاد به مقاله میداد. در گذشته خواهرم بیشترین حمایت رو از فعالیت هنری من داشت و امروز همسرم. نقاشی میکشم و رنگها رو دوباره تجربه میکنم.
چند تجربه فیلم کوتاه هم داشتم؛ ساخت فیلم کوتاه “دو مرز” که اولین تجربه ام در این زمینه بود و بعد از اون “دیوارهای شخصی” و بازی در “رهایی” ساخته فیاض بهرام ولی دوباره به نقاشی برگشتم. در همان زمان بود که با استاد مجید رحیم‌زاده آشنا شدم که بیشتر از هنر، اخلاق رو از ایشان یاد گرفتم. یک آشنایی خوب که بیشتر از قبل من رو شیفته هنر نقاشی کرد.
سبک آبستره همواره در خلاصه ترین حالت، معنای خاصی رو به دوش میکشه. شما در طراحی آثارتون به چه معنا و ترکیب بندی اشاره میکنید؟
نقاشی های من بیشتر از اینکه برای جامعه باشه برای خودم بوده. بیشتر نقاشی‌هام درگیری من با خودمه. مثل وقتهایی که حرفمون رو میخوریم و نمیگیم. گاهی عقیده یا احساس رو در یک تابلو نقاشی مخفی میکنم. اساسا چون نمیتونم حرفم رو بگم نقاشی میکشم.
ادامه مصاحبه و مرور آثار این هنرمند در نسخه نوزدهم ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت…
