جایگاه اندیشه جهان شناختی در نقاشی پست مدرن و آثار لیلا قلوبی
لیلا قلوبی کارشناسی ارشد رشته نقاشی، مجموعه آثارش رو با نگرشی ویژه خلق میکنه و نقاشی رو بقولی یار غار خودش میدونه و اون رو نه یک انتخاب، بلکه حسِّ بودن برای خودش تعبیر کرده. لیلا یک هنرمند پست مدرن هست که بخاطر اجتناب از تکرار و دریافت یک حس بصری رو به رشد، آثارش رو بصورت تجریدی با رویکرد آبسترک ارایه میکنه. از ویژگی های آثار این هنرمند، خلق نقاشی با آمیزش رنگهاست، یعنی بدون پیش فرض و ساخت فرم و طرح از دل ترکیبات اولیه رنگی. دریافت بصری و حسی که از آثار ایشون بدست میاد رو میشه در کلماتی چون غوطه ور بودن، انفجار بیگ بنگ و نیز رویایی از طبیعت خلاصه کرد.
لیلا دیدگاه خودش رو راجع به آثارش رو اینطور بیان میکنه که: “آثار من اندیشه جهان‌شناختی داره، از جهان درون به دنیای بیرون. اما چیزی که در نقاشی‌هام تصویر میکنم، نه درونه و نه بیرون. شاید چیزی بینابین که در هر اثری گرایشش به یکی از این دو قطب بیشتر میشه. در واقع هر اثر جهانبینیِ من، در لحظه است که البته یکسری تصاویر حک شده از خلقت و هستی بر صفحه ذهنی من هستن که به اونها عنوان “لیلا” میدم که همون عنوان نمایشگاه گذشته من هم بوده. هندوها به بازی میگویند لیلا. البته بازی یی که خیلی هم بازی نیست و در واقع بیشتر شبیه جنگ هست. جنگ یا بازی بین عناصر اربعه برای بوجود آمدن موجودات و طبیعت.”
مشاهده آثار و متن کامل در ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت: نسخه سی و سوم پان آرت
از خودتون صحبت کنید و انتخاب هنر نقاشی…
انتخاب انسانها در طول تاریخ همواره دو منشا داشته. عقل و احساس و در هنر چیزی که نادیده گرفته میشه، عقل چراجو هست. نقاشی برای من در درجه اول زندگیه، نه شغل و حرفه. وسیله‌ای برای بیان احساسم به هر اونچه که هست و نیست. نوعی زبان، وسیله ارتباطی من با انسانها و بیشتر از همه با خودم. به عبارت دیگه نقاشی وسیله ای هست برای ارتباط برقرار کردن من با انسانها در سراسر این کره خاکی بر خلاف زبان، رنگ، ملیت یا مذهب. زبان من، زبان نقاشیه حتی برای شناخت بیشتر خودم هیچ عملی لذت بخش‌تر از بازی با رنگ و نور نشناختم و تجربه نکردم. بوم و رنگ برای من زندگی هستن به قولی یار غار! تا به حال این حس رو نداشتم که من نقاشی رو انتخاب کردم. نقاشی از ابتدا با من بوده بنابر این انتخابی در کار نبوده! در واقع نقاشی به من حس بودن رو میده.
از سبکی که در نقاشی پیش گرفتین صحبت کنید…
من یک نقاش پست مدرنیست هستم. تقریبن از انتهای قرن 19 میلادی دوره مکاتب پایان گرفت و بعد از رد شدن از دوره مدرن، ما حالا در دوره پست مدرنیسم هستیم. دوره تکثر و التقاط که سبکها تلفیقی هستن و نمیشه یک نقاش رو در یک سبک خاص محدود کرد، ولی به بیان ساده میشه نقاشیهای من رو تجریدی با رویکرد به آبسترک و انتزاع قلمداد کرد. در بعضی آثار، شباهت‌هایی با عالم وجود میشه پیدا کرد ولی در بعضی دیگه نمیشه یا ممکنه یه قسمت از کار رو بشه به موجودیتی در عالم ارتباط داد و یکی دونست. ولی در بیشتر آثار اینطور نیست و فقط یه اثر ذهنی و آبستره از حقیقتی از اون موجود هست. حقیقتی که در صفحه ذهنی من وجود داره. در واقع جهان از دریچه ذهن من روی بومم نقش میبنده و در نهایت راهی که پیش رو دارم انتزاع محض هست بدون هیچ شباهتی به اون موجود، البته از دیدگاه بصری یعنی راه به سوی اندیشه‌ی محض بدون دیدن و فقط با حس کردن…
مشاهده آثار و متن کامل در ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت: نسخه سی و سوم پان آرت
نظرات بسته شده است، اما بازتاب و پینگ باز است.