تاثیرگذاری در کارتون مدرن، اندیشیدن به جای خندیدن و آثار کارتون مجید داوودی
مجید داوودی، کارتونیست مطرح ایرانی که آثار بی بدلیلی رو در زمینه این هنر خلق کرده، دلایل علاقه خودش رو به این هنر، به علت قدرت نفوذ معنایی کارتون در ذهن مخاطب مانند فیلم سینمایی و شیوه روایت گری اون ذکر میکنه. مجید به دنبال مفهوم‌گرایی در خلق آثارش هست و تمایل داره مخاطب رو به جای خنداندن، به تفکر ببره و با اثری مفهومی، موضوعات مختلفی رو به تصویر بکشه. از فعالیتهای پیش روی این هنرمند، تهیه و تولید یک مجله صوتی بصورت برنامه‌ای رادیویی برای هنرمندان کارتونیست و انجام پروژه ی کاریکاتور چهره با سبکی خاص هست. این هنرمند راجع به سبک آثار خودش اینطور بیان میکنه که: “من به عنوان یک هنرمند گاهی احساس می‌کنم برای بیان برخی مفاهیم یا موضوعات خاص باید از زاویه‌ای دیگه به اون موضوع پرداخت و نگاه کرد، حالا این زاویه ی دید ممکنه گاهی منفی و تلخ هم باشه؛ ولی تمام تلاشم بر اینه که اثر و نتیجه ای مثبت در ذهن مخاطب آثارم باقی بمونه.”
مشاهده آثار و متن کامل در ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت: نسخه بیست و چهارم پان آرت
فعالیت در کارتون رو از کجا و با چه هدفی آغاز کردین؟
بنده از دوران کودکی و نوجوانی به هنر سینما و فیلم‌سازی علاقه‌ی ویژه‌ای داشتم، شاید به این خاطر که از دیدگاه من قدرت نفوذِ این هنر در ذهن مخاطب، تاثیر و ماندگاری پیامی که قراره منتقل کنه و البته جذابیت هایی که در ژانر‌ها و گونه‌های مختلف این هنر وجود داره، بیشتر از سایر رشته‌‌ها بوده، ولی به دلیل محدودیت هایی که برای ورود به این رشته سر راهم وجود داشت خیلی امکان تمرکز روی این مقوله رو نداشتم. در این بین بود که با هنر “کارتون” یا به اصطلاح غلط عامیانه، همان “کاریکاتور” آشنا شدم و با خودم فکر کردم که چقدر جالب! چون هنر کارتون این قابلیت رو داشت که یک داستان رو درست مثل یک فیلم سینمایی روایت کنه، البته به شیوه ای محدود‌تر، (و شاید هم دشوارتر) تنها در یک فریم، و حتی گاهی می تونست فراتر از هنر سینما به انتقال پیام بپردازه. به همین سبب کم کم و با گذشت زمان هر روز بیشتر به این هنر قدمت‌دار نزدیک شدم و در سال 1383 به صورت تجربی و خود آموخته فعالیت در این رشته رو آغاز کردم.
شما در مسابقات متعددی مقام کسب کردین. تفاوت مسابقات کارتون در ایران و خارج از کشور در چه موارد مهمی هست؟
در فضای فستیوال های کارتون که خوشبختانه یا متاسفانه (!) تعدادشون از سایر فستیوال هایی که در حوزه ی هنرهای تجسمی برگزار میشه هم بیشتره، به جرات میشه گفت گاهی کیفیت برگزاری جشنواره هایی که داخل ایران برپا میشن به مراتب بهتر از جشنواره های خارجیه، البته همیشه هم اینطور نیست و این مسئله در مورد تمام جشنواره های داخلی صدق نمی کنه. کیفیت برگزاری یک جشنواره از چند منظر قابل بررسیه که از مهم ترین معیار های اون میشه به اطلاع رسانی، کادر اجرایی، سطح داوران جشنواره، نوع و میزان جایزه، مزایایی که برای شرکت کنندگان و برگزیدگان در نظر گرفته میشه، کتاب جشنواره و مواردی از این قبیل اشاره کرد…
مشاهده آثار و متن کامل در ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت: نسخه بیست و چهارم پان آرت
