آشنایی با سنن مختلف بواسطه عکاسی اجتماعی همراه با آثار میلاد رفعت
عکاسی از سوژه های اجتماعی رو شاید بتونیم در رده عکاسی های خاص قرار بدیم. خاص از اون جهت که گاهن اجازه تصویربرداری از سوژه بدلایل قومی و فرهنگی نصیب عکاس نمیشه و موضوعی از دست میره. در این روند ثبت آثار از فرهنگهای اقوام مختلف هم میتونه بسیار جذاب باشه و نیز برای آیندگانی که از اون فرهنگها بی خبر هستن، ماندگار شه. میلاد رفعت ، هنرمند عکاسی هست که فعالیت اصلی خودش رو در زمینه عکاسی با مضامین اجتماعی انجام میده. میلاد آغاز کار هنری خودش رو با عکاسی از مراسم سنتی در شهر بوشهر و ثبت آداب و رسوم مردمان جنوب آغاز میکنه. بنظر میلاد، از خوبی های عکاسی اجتماعی، قرار گرفتن مستقیم عکاس در جریان رویدادها و حتی مشکلاتی هست که جامعه با اون برخورد داره و در این بین، درک بهتری از مسایل جامعه و آشنا شدن با رسم و سنت های یک قوم هم میتونه برای عکاس اتفاق بیفته. میلاد درباره عکاسی اجتماعی اینطور صحبت رو ادامه میده که: “آداب و رسومی وجود داره كه جدا از مثبت و منفی بودنشون، هنوز شناخته شده نيستن. عكاسی مستند اجتماعی، ميتونه تا حدودی بازتابی باشه از فرهنگ اقوام مختلف.” در رزومه حرفه ای این هنرمند میتونیم به برگزیده شدن آثار در مسابقات فتوژورنالیسم آمریکا و همینطور عضویت در گروه هنری LUCIDO کشور بوسنی هرزگوین هم اشاره کنیم.
مشاهده آثار و متن کامل در ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت: نسخه بیست و هفتم پان آرت
از پیشینه هنری خودتون و نحوه حضور در هنر عکاسی صحبت کنید…
عكاسی رو از سال 1378 آغاز كردم. در اون سال جشنواره تئاتر سوره كشوری در بوشهر برگزار میشد و هفته نامه نسیم جنوب برای ویژه نامه خودش به من و یكی از دوستان پیشنهاد همكاری داد. در این ویژه نامه عكاسی میكردم. خوب توی دانشگاه از همون ترم اول هم عضو كانون فیلم دانشگاه خلیج فارس بودم. سال 79 این كانون تبدیل شد به كانون فیلم و عكس و مسئولیت اون رو به عهده گرفتم. این موضوع بهانه ای شد تا در كنار نمایش و نقد فیلم، عكاسی با دوربین حرفه ای رو هم تجربه كنم. از اون زمان شروع كردم به عكاسی از مراسم سنتی بوشهر و ثبت آداب و رسوم مردمان جنوب. وقتی هم كه دیجیتال وارد دنیای عكاسی شد، هزینه های این كار رو تا حدود زیادی كاهش داد و این نقطه مثبتی برای اجرای کارهایی جدید بود.
چطور شد كه به عكاسی با مضامین اجتماعی علاقه مند شدین؟
به عنوان فردی كه در جامعه زندگی میكنه، نمیتونستم چشمم رو بروی مشكلات و مسایلی كه اطرافم در جریان بود و هست، ببندم. از طرفی در جایگاهی هم نبودم كه بتونم اون مشكلات رو حل كنم. به ذهنم رسید که با ثبت این مسایل و انتشار اونها شاید بتونم قدمی در جهت بهبود و حلشون بردارم. همینطور آداب و رسومی در بعضی نقاط وجود داره كه جدا از مثبت و منفی بودنشون، هنوز شناخته شده نیستن. عكاسی مستند اجتماعی، میتونه تا حدودی بازتابی باشه از فرهنگ اقوام مختلف.
مشاهده آثار و متن کامل در ماهنامه هنرهای تجسمی پان آرت: نسخه بیست و هفتم پان آرت
