بین ستاره ای کریستوفر نولان و هنر دیجیتال
بارها شده قبل از دیدن یک فیلم به پوستر اون توجه بسیار میکنین. پوستری که باید معنا ، قدرت کارگردان ، جذابیت و یا مکان فیلم رو برای مخاطب به نمایش بگزاره. کم نیستن فیلم هایی که به واسطه جذابیت در پوستر طراحی شده ، باعث جذب مخاطب به سینما ها شدن. از این دسته به پوستر فیلمهای معروفی چون ماتریکس ، گلادیاتور و در این اواخر میان ستاره ای میشه اشاره کرد. قدرت طراحان گرافیک در خلق مناسب پوسترهای فیلم به قدری بالا رفته که گاهن شما شاهد حضور یک عکاس ، تصویرگر ، طراح فونت و یک طراح دیجیتال مسلط به نرم افزارهای گرافیک رو شاهد هستین و این موارد میتونه در فروش گیشه و جذب مخاطب بسیار موثر باشه چیزی که در کشور ما شاید کمتر شاهد اون باشیم و تنها در معدود فیلمهایی شاهد نمایش درستی از یک پوستر و ارتباط خوب اون با فیلم بودیم.
پوستر فیلم بین ستاره ای با شعار : ” نوع بشر در زمین خلق شد اما این، به معنای مرگ اون در زمین نیست ” خلق شد. مثل همیشه نمایشی از مهمترین عناصر فیلم مثل سیاهچاله ، عنوان اصلی فیلم ، محل اصلی رویداد داستان و نام کارگردان در اون هست. اتودهای مختلفی با کیفیت و ایده بسیار مناسبی توسط طراحان و گروه های هنری دیگه هم برای فیلم ارایه شده که در ادامه به نمایش اونها میرسیم و در ادامه برای آشنایی مخاطب با فیلم ، کلیات فیلم هم بصورت یک ضمیمه ارایه شده که در قسمتی هم اینفوگرافیکی ساده با طراحی مناسب برای درک بهتر فیلم ارایه شده.
فیلم علمی تخیلی بین ستاره ای که قطعن تاثیر بسیاری بروی شما داشته. این فیلم در هفته اول تونست به جزو 250 فیلم برتر دنیای سینما بپیونده. فیلم صحبتهای زیادی رو داشت. نولان که کارگردانی این فیلم رو بعد از انتخابات متعدد برادران وارنر به دست میاره، همراه نویسنده فیلمنامه که برادرش باشه، به تغییراتی در داستان دست میزنه تا علاوه بر بالا بردن سطح علمی فیلم، اونرو به مخاطب پسند بودن هم تبدیل کنه. برای موسیقی این فیلم چه کسی بهتر از هانس زیمر. نولان که همیشه مخفی کاری رو در فیلمنامه و انجام پروژه هاش داشته فقط یک صفحه از کلیات فیلم رو به زیمر ارایه میکنه تا در مورد موسیقی اون تصمیم بگیره و زیمر هم با استفاده از ارگ های بزرگ کلیسا و چند نفر از کهنه کار های موسیقی کلاسیک کلیسایی، آهنگی رو خلق میکنه که نامزد دریافت اسکار بهترین موسیقی بشه. نولان سخت گیر با یک فیزیکدان هم در مورد قسمتهای مختلف فیلم مشورت میکنه تا جنبه علمی اون بدرستی حفظ بشه. البته این علمی بودن رو تا جایی پیش میبره که کلیات فیلمنامه و مخاطب پسندی از بین نره.
در فیلم شاهد چند قسمت ویژه هستیم. شباهتهایی به فیلم الهام inception از نولان و همینطور قسمتهایی هم مشابه ادیسه 2001 کوبریک و در قسمتی هم به سردرگمی و موضوع زمان در فیلم تقدیر برادران اسپیرگ دیده میشه. موضوع فیلم براحتی و با یکبار دیدن قابل درک کامل نیست. داستانی بین ستاره ای که از قدیم در ذهن دانشمندان بوده. سفر زمان. یعنی اگر شما کتاب جهان هولوگرافیک مایکل تالبوت و همینطور جهان های موازی میچیو کاکو رو خونده باشین، تا اندازه ای داستان فیلم براتون راحت تر هضم میشه. موضوع درباره زمان، سفر بین سیاه چاله ها، نسبیت اینشتین و همینطور قوانین فرای ماده هست. زمانی که دانشمندان در سالهایی بسیار دورتر از زمان حال، سعی بر نجات نسل بشر دارن. غذا و آب به نیازهای اصلی تبدیل میشه و برای پیدا کردن یک سرزمین تازه در سیاره ای دیگه، سعی به سفر با کاوشگرهای ناسا میزنن. اما برای اینکه در زمان سفر صرفه جویی بشه و نتیجه رو سریعتر کسب کنن، از طریق یک سیاهچاله که در نزدیکی سیاره ذحل کشف شده استفاده میکنن.
طبق بررسی دانشمندان و تئوری جهان های موازی، شما از طریق سرعت مناسب و تجهیزات، میتونین فاصله زمانی رو از طریق گذر از سیاهچاله ها بسیار کاهش بدین. اینکه ورود به کهکشان و کشف سیارات دیگه از طریق عبور از سیاهچاله ها انجام میشه، مساله ای هست که از سالهای پیش توسط اینشتین هم مطرح شده. در این تئوری، یک دنیای دیگه و کهکشان رو میتونین با عبور از یک سیاهچاله نزدیک تر کسب کنید. در این شکل میشه یک بررسی کلی انجام داد، البته تعریف بهترش رو پیشنهاد میکنم در جهان هولوگرافیک بخونین:
رفتن از یک مکان به مکانی دیگه در زمان، با استفاده از سیاهچاله ها به این طریق انجام میشه: فرض به اینه که دنیایی دیگه با سیارات و کهکشان و قوانین فیزیکی خودش وجود داره، مقدار گرانش و گذر زمان و اتفاقات دیگه هر دنیا تحت قوانین خودش تعریف شده. حالا برای رفتن از زمان و مکان فعلی به اون طرف، اگه بشه از بین سیاه چاله عبور کرد از لحاظ زمانی بسیار مناسب انجام میشه. این رویداد در فیلم هم اشاره شده. مکانی که هر یک ساعت در اون معادل سالها در زمین ما حساب میشه.
از طرفی فیلم به مواردی هم مثل گذشت زمان میپردازه. زمانی که کوپر به جایی در سیاهچاله پرت میشه و در نهایت خاطرات خودش از دوران جوانیش رو مجدد میبینه و بخاطر میاره که زندگی گذشته رو میتونه دوباره بررسی کنه. در اینجا چیزی رو متوجه میشین: انسان برای تغییر گذشته اش کاری نمیتونه بکنه و این یکی از جملات خاصی هست که در اکثر مواردی مثل فیزیک کوانتونم و فرای ماده خیلی بهش اشاره شده. در ضمن، یک موضوع بسیار ویژه در مورد کائنات و جهان هستی وجود داره که ذهن رو بسیار مشغول کرده. دنیا و خاطرات و زندگی شما یکبار بصورت کامل ایجاد شده و چیزی که الان شما در اون هستین، فقط یک رویا از اون جهان اولی هست. برای همینه که گاهی یک صحنه ای رو میبینی و میگین: اون بنظرم این صحنه رو یکبار دیدم!!!! بله دیدین، چون زندگی و گذر اون رو شما یکبار داشتین و الان در مسیری تکراری از اون دارین دوباره گذر میکنین.
این شکل یک کلیتی از این داستان هست. مسیر زندگی شما که یکبار ساخته و رد شده در یک سمت هست و زندگی فعلی شما در این دنیا، در طرف دیگه. نظریات مختلفی هست که میگه: شما میتونین از زندگی فعلیتون به رویا و دنیایی که قبلن داشتین برین، به شرطی که از یک سیاهچاله عبور کنین و قوانین زمان و مکان و سفر و فیزیک رو بشکونین. در فیلم بین ستاره ای هم این اتفاق رو شاهد هستین. کوپر، از سیاهچاله به جایی میرسه که دوباره داره زندگیش رو میبینه. نمیتونه اونرو تغییر بده اما میتونه پیامهایی بفرسته تا آینده رو تغییر بده. البته این موضوعات چیزی نیست که با یک فیلم و یک کتاب بشه درکش کرد. حتی شاید برخی اون رو با قوانینی که در ادیان هم وجود داره متفاوت و متناقض بدونن. اما حضور یک دنیای دیگه، سیاهچاله هایی که جهان رو بصورت منحنی به هم متصل میکنن، زندگی شما که یکبار در جایی دیگه خلق شده و شما دارین سایه ای از اونرو مجدد مشاهده میکنین و همینطور قابلیت ارتباط با انسانها از دید دیگه ای در زمان و فیزیک مواردی هست که بسیار باید بروی اون بررسی داشت.
فیلم بین ستاره ای، یکی از معتبرترین و نزدیک ترین فیلمهای ساخته شده هست که به علم و قوانین فیزیک پایبند بوده. البته نولان خودش در گفتگویی اعلام کرده که این فیلم رو تا حدی و در مکانهایی از بحث پایبندی به علم بیرون کشیده و همین اتفاق رو میشه در قسمتهایی از فیلم هم دید. برای مثال، گذر از یک سیاهچاله تحت شرایطی درباره سرعت نور و امکانات و قوانین فیزیک به سختی امکان پزیره ولی در انتهای فیلم کوپر که از سفینه خودش اجکت کرده، از سیاهچاله با امکانات خودش عبور میکنه. البته فیلم بین ستاره ای قرار نیست یک فیلم مستند باشه پس نمیشه در تمامی موارد به اون اشکالات علمی و فیزیکی گرفت. در کل لذت دیدن یک فیلم حرفه ای رو بهتره با مطالعات مناسب درباره اون فیلم انجام داد تا نقد و بررسی بهتری هم بشه برای اون فیلم انجام داد.
در انتها به طرز غیر قابل وصفی در مورد موزیک متن فیلم پیشنهاد میشه بارها اونرو گوش کنید. مطمئن تاثیر موسیقی خارق العاده هانس زیمر هم تونسته در موثر بودن معنا به بیننده کمک کنه. ارگهای کلیسایی، کهنه کاران موسیقی کلیسایی و ارکستر ویژه زیمر مثل همیشه شگفتی آفریدن و در اوج هیجان فیلم فکر شما رو تحت تاثیر قرار میدن. اینکه چرا گروه اسکار به این کارگردان اینقدر روی خوش نشون نمیده جالبه.در قبال فیلمهای کلیشه ای و سطح پایین دیگه -البته نسبت به این فیلم – نولان بارها میتونسته جایزه اسکار رو بگیره که نشده و در ادامه خونده کتابهای ویژه که در متن نام برده شد برای شما پیشنهاد خوبیه. بعد از دیدن فیلم، درگیریهای ذهنی بسیاری خواهید داشت. آیا دنیا تمامن یک رویاست؟ “آنها” که در فیلم بهش اشاره میشه خود ما هستیم؟ میتونیم آینده خودمون رو تغییر بدیم اگر مسیر زندگی ما یکبار آفریده شده؟ پالسها و رویاهایی که گاهن برای ما آشناست، توسط خود ما در سالهای آینده داره به خودمون مخابره میشه؟ و یا زندگی شما یک فیلمه که باید از خواب بیدار بشین تا اونرو بدستان خودتون بسازین؟
نظرات بسته شده است، اما بازتاب و پینگ باز است.