تبلیغات و تاثیر آن درباره رشد میزان اشتغال در جامعه
تبلیغات شرکت های بزرگ تاثیر بسیاری بر روی موضوع اشتغال جامعه دارد. در بافت و سیاق اخلاقیات، شرکت های بزرگ هستند که درگیر ماجراهای اخلاقی هستند. هیچ کس ادعا نمی کند که شرکت های بزرگ همیشه رفتاری خوب و بی عیب و نقص دارند. اما در عین حال هیچ کس منکر این نیست که شرکت های بزرگ اگر می خواهند در دراز مدت همچنان در کسب و کارشان پابرجا و فعال باقی بمانند، باید به دو چیز همیشه پایبند و کاملا متعهد باشند. آن ها از یک سو باید تعداد زیادی از کارکنان را به کار گیرند و آنان را اداره کنند و از دیگر سو مجبورند که سود آفرینی مطلوبی داشته باشند. به این ترتیب تعداد زیادی از مردان و زنان کوچه و بازار، یا کسانی هستند که در سایه فعالیت و تلاش تبلیغ کنندگان امرار معاش می کنند، یا عضوی از خانواده هایی اند که معیشت خود را به واسطه وجود تبلیغ کنندگان عمده، سر و سامان می دهند. به طور خلاصه آنان پول مورد نیاز برای تامین غذا، پوشاک و دیگر مایحتاج ضروری خود را در سایه کار و تلاش شرکت های بزرگ که همان تبلیغ کنندگان عمده اند به دست می آورند.
البته ممکن است پولی که شرکت های بزرگ صرف تبلیغات می کنند، چندان ضروری نباشد و پولشان هدر برود. در گذشته قطعا اقتصاددانانی یافت می شدند که بنا به باور آنان، تبلیغات فاقد اثربخشی، و بنابراین به منزله تلف کردن منابع مالی بود. امروزه شمار چنین اقتصاددانانی بسیار اندک است. طی دهه های اخیر، مطالعات اقتصادسنجی فراوانی، در تمامی نقاط جهان و البته فراتر از مجادلات کلامی انجام شده اند تا نشان دهند که تبلیغات به خوبی کار می کند. اینکه تبلیغات تا چه میزان می تواند کارکرد مطلوبی داشته باشد، از یک کمپین به کمپین دیگر متفاوت است. اما به طور کلی تبلیغات موجب پیدایش تقاضا می شود.
این امر برای مردم عادی در کوچه و بازار چه معنایی دارد؟ معنایش اشتغال است. تقاضا موجب فروش می شود. فروش شغل ایجاد می کند. اگر فروشی در کار نباشد، شغلی هم در کار نخواهد بود. شرکت ها فقط زمانی می توانند افرادی را به کار بگمارند که مصرف کنندگان، کالاها و خدمات تولید شده توسط آن ها را بخرند. طبعا فروش بیشتر موجب اشتغال و مشاغل بیشتری می شود. اینگونه محاسبه و استدلال ممکن است تا حدی ساده انگارانه به نظر آید، اما آن طور که رهبران کسب و کارهای پیشتاز و اقتصاددانان تحلیل می کنند، اصل ماجرا حقیقت دارد.
علاوه بر آن هنگامی که مردم شغل داشته باشند، مالیات هم می پردازند. این مالیات ها به دولت کمک می کند تا هزینه های آموزشی، بهداشت و سلامت، اجرای قانون، برقراری نظم و امنیت، و دیگر امکانات رفاهی و نیازهای اجتماعی ارزشمند را تامین کند. این مالیات ها همچنین بودجه لازم برای پرداخت حقوق و دستمزد کسانی را فراهم می سازد که به منظور تدارک خدمات اجتماعی از سوی دولت به کار گرفته می شوند. بنابراین نبود تقاضای مصرف کننده به معنای نبودن فروش، نبودن شغل، نبودن مالیات، و در نتیجه نبودن خدمات و تسهیلات اجتماعی است. طبیعی است که تبلیغات به تنهایی هزینه تمامی این خدمات و تلاش ها را فراهم نمی سازد، اما سهمی قوی و معنادار و مثبت در این صحنه دارد و کمک می کند که چرخ های صنعت و جامعه به خوبی بچرخد.
تبلیغات به شرکت ها کمک می کند که به سود برسند، سودی که وجود و بقای بلند مدت آن ها وابسته به آن است. همان گونه که دیده ایم، بار دیگر باید گفت سودی که تبلیغات ایجاد می کند، از شرکتی به شرکت دیگر تغییر می یابد. ظرفیت سودآفرینی کمپین ها نیز متفاوت است. منافع حاصل، نه تنها شرکت ها را سرپا و فعال نگه می دارد و به کسب و کارشان رونق می دهد، بلکه سهم آن ها را در پرداخت مالیات ها بالا می برد، به شرکت ها امکان سرمایه گذاری جدید می دهد، آن ها را قادر می سازد که در آینده مشاغل جدیدی ایجاد کنند، و نهایتا زمینه های لازم را فراهم سازد که چرخ های جامعه، سریع تر و برای مدت طولانی تر به چرخش درآیند.
به این ترتیب، این نخستین سهم کلیدی تبلیغات در جامعه است. هنگامی که مردم کلاه و لباس کار بر تن می کنند، تبلیغات موجب ایجاد شغل ها می شود و سودهای حاصل از این مشاغل را پدید می آورد. این مطلب می تواند توضیح کافی و مناسبی برای این امر باشد که چرا بدون بهره گیری از تبلیغات، هیچ سامانه اقتصادی موفقی نمی تواند در جهان وجود داشته باشد.
هنگامی که درباره مشاغل صحبت می کنیم، اشاره به این نکته ارزش دارد که نزدیک به یک سوم کل کارکنان، شغل خود را در سایه دیدن و پاسخ دادن به آگهی های اشتغال به دست آورده اند. چنین دستاوردی از تبلیغات می تواند یکی از منافع مهم و اساسی برای جامعه به شمار آید.
برگرفته شده از کتاب استراتژی های تبلیغات اثربخش ، وینستون فلچر
نظرات بسته شده است، اما بازتاب و پینگ باز است.