بودن در میان قاب و آثار شفق کلهر در گالری آرته
این روزها شاهد برپایی نمایشگاهی با عنوان ” بودن در میان قاب ” از آثار عکاسی خانم شفق کلهر در گالری آرته بودیم. شفق کلهر متولد 55 تهران و دانش آموخته کارشناسی ارشد در رشته فلسفه هستن. این هنرمند از سال 87 بصورت مستمر در زمینه هنر عکاسی فعال هستن و در نمایشگاه جدیدشون آثار ویژه ای رو بنمایش گذاشتن که در این رابطه ، مصاحبه ای کوتاه رو با ایشون داشتیم. تمامی علاقه مندان به آثار ارایه شده در نمایشگاه میتونن تا 30 شهریور ماه در گالری آرته به نشانی: ونک ، خیابان ملاصدرا ، شیخ بهایی جنوبی ، پایین تر از همت ، بلوار علی خانی ، بیست متری گلستان ، دوازده متری دوم ، پلاک سه ، از ساعت 16 تا 20 مراجعه کنند.
خودنگاره چیست و هدف شما از ایجاد نمایشگاهی با حضور خودتون در تصاویر به چه منظور بوده؟
ثبت حضور عکاس در عکس خودنگاره نامیده میشه. حالا این حضور میتونه به شکلهای مختلفی اجرا بشه. هدف من ارائه روایتی از خودم و دنیای پیرامونم بود. دنیایی که شامل دیگران و اشیاء و هر اون چیزی که تعبیر و تفسیری از من میشه و بهترین شیوه بیان، خودنگاره بود.
آیا تاثیر پذیری مخاطب با سیاه سفید بودن تصاویر بیشتر شده و آیا این نوع کار تونسته مفهوم رو بدرستی انتقال بده؟
بله تاثیر بیشتری روی مخاطبم گذاشت. حضور طیفی از خاکستری ها و سایه ها تونست مفهومی که مدنظر من بود رو بهتر نمایان کنه. چون قصد من جدا از سیاه و سفید شدن عکسها، جلب نظر بیننده به سمت قاب آینه بود و قصد نداشتم با رنگی بودن عکسها توجه مخاطب رو گمراه کنم.
نقش زن در دنیای هنر عکاسی رو درون جامعه به چه نحوی ارزیابی میکنید؟
امروزه اگر اخبار مسابقات عکاسی رو در سایتهای گوناگون دنبال کنین، در بین اسامی شرکت کنندگان، شمار زنانی که شرکت کردن بیشتر از مردان هست. این نقش و حضور زنها در جامعه عکاسی ما چنان پر رنگ شده و شکل گرفته که بیرون کشیدنش و شرح دادنش کار سختیه. من خودم به عنوان یک زن و یک مادر نگذاشتم هر مانعی ایجاد خلل در فعالیتهای عکاسی ام ایجاد کنه و در همون فضای خانه با تمام مشغله هایم و فرزندم این مجموعه رو شکل دادم.
ایده پردازی ، اجرا و ارایه آثار این نمایشگاه چقدر زمان برد و بازخورد مخاطبین به چه نحوی بوده؟
فریم اول از اینستاگرام شروع شد. خیلی ساده آینه آرایشی ام روی فن کویل بود و من خودم رو درون آینه دیدم و با موبایل عکس گرفتم و گذاشتم اینستاگرام که بسیار هم استقبال شد. بعد آینه رو در قسمتهای مختلف خانه گذاشتم و بعد هم اعضا خانواده در فریم ها حضور پیدا کردن و کم کم مجموعه شکل گرفت. بازخورد مخاطبین بسیار خوب بود و سایتهای زیادی از مجموعه استقبال کردن و شمار مخاطبینم بالا رفت و من جدی تر مشغول به عکاسی شدم. تازگی داشتن ایده خودنگاری ام و روایت گونه بودن تصاویر، مخاطب رو جذب کرده بود به طوریکه منتظر فریم بعدی بودن. تا اینکه تصمیم بر این گرفتم مجموعه رو منسجم تر برای نمایشگاه آماده کنم. فریم اول پاییز سال 92 شروع شد و تا آخر سال 93 ادامه داشت و بعد هم برای نمایشگاه در گالری آرته ارائه شد.
نظرات بسته شده است، اما بازتاب و پینگ باز است.