زرتشت رحیمی هنرمندی هست که از دوران کودکی به نقاشی مشغول بوده. در آثار زرتشت شاهد شکل گیری فرمی بصری میان گرافیک، تصویرگری و حتی کاریکاتور هستیم. مجموعه این خصوصیتها هست که سبک و سیاقی ویژه رو برای آثار زرتشت شامل میشه. در آثار زرتشت، رنگ و حرکت خطوط، بیننده رو به شدت به سمت خودش جلب میکنه و گاهی باعث ایجاد تفکر در بیننده میشه تا بدنبال معنای آثار بگرده. تصویرگری بکر و ساده و همینطور اجتناب از هرگونه پیچیدگی اضافی رو به خصوصیات و جذابیت های آثار زرتشت اضافه کنید. آثاری که در عین سادگی از ظرافت های بسیاری شامل شده. در ادامه مصاحبه اختصاصی ماهنامه هنرهای تجسمی پآن‌آرت رو داریم با این هنرمند درباره نقاشی و آخرین برنامه هاشون.
فعالیت شما در زمینه نقاشی از چه وقت و به چه نحوی آغاز شد؟
اگر بخوام جواب دقیقی به این سوال داشته باشم، باید بگم که از زمان کودکی و روی دیوارهای خانه مان نقاشی رو شروع کردم، اما به شکل جدی از اواخر دوره ی پیش دانشگاهی تصمیم گرفتم که هنر رو به عنوان مسیری برای زندگی انتخاب کنم. اون زمان انجمن نقاشان اصفهان جایی بود که دوره های مختلف طراحی و نقاشی رو در اونجا میگذروندم و بعد از اون هم در دانشگاه مسیرم رو ادامه دادم.
برخی آثار نقاشی شما به تصویرسازی شباهت پیدا میکنه. آیا این سبک شما هست؟
از نظر من در دنیای معاصر، هنر شکلی تلفیقی پیدا کرده و نمیشه مرزبندی مشخصی برای یک اثر هنری در نظر گرفت. هر هنرمند با توجه به ایده و محتوای اثرش، انتخاب میکنه که چه بیانی رو برای ارائه انتخاب بکنه. کارهای من از نظر فرم بصری تلفیقی از نقاشی، تصویر گری، کاریکاتور و گرافیک هستن. بدین معنی که از ظرفیت های موجود در هر کدوم از اونها به نفع اثرم استفاده می کنم و در نهایت کار من شاید هیچکدام از اونها نباشه. فکر می کنم در مسیر پیش رو علاقه به تجربه کردن و دست پیدا کردن به ساحت های دیگه ای از شکل بصری مد نظرم هست و علاقه ای ندارم شکلی تصویری رو به عنوان سبک منحصر به فرد ارایه کنم.
آثار چه هنرمندانی در شکل گیری ایده های نقاشی شما تاثیر داشته؟
نمیشه گفت آثار هنرمندان در شکل گیری ایده ها موثر بوده. از نظر من در شکل بصری و رویکردم به هنر از هنرمندانی متاثر بودم. دیوید هاکنی، وارهول، پولکه، جف کونز، دنیل ریشترو … ودر عین حال از هنرمندان ایرانی همچون اردشیر محصص و نیکزاد نجومی. بی شک از فضای نقاشی سنتی ایرانی، نگار گری ها، نقاشی های چاپ سنگی، پرده های قهوه خانه ای هم متاثر بودم.
اثری هم در مورد فروغ فرخزاد ارایه کرده بودین، شکل گیری این اثر به چه نحوی بوده؟
کار من در مورد فروغ فرخزاد به پیشنهاد آقای آرش تنهایی و برای نمایشگاهی به مناسبت زاد روز این شاعر آماده شد. این اثر هم مثل تمامی کارهام روندی رو برای شکل گیری طی کرد که تا حدی تلفیقی از ایده ی اولیه و بداهه پردازی بود و برای این اثر به خصوص از آن شعر معروف فروغ الهام گرفتم :پرنده مردنی است، پرواز را به خاطر بسپار.
از برنامه ها و گالری های آیندتون صحبت کنین؟
فعلا مشغول کار بر روی دو مجموعه به صورت هم زمان هستم و اونها رو جلو می برم. ممکن هست برنامه هایی در کوتاه مدت برای نمایشگاه های گروهی داشته باشم و هر زمان هم که این مجموعه ها به نتیجه برسن برای نمایشگاه انفرادی ارایه می کنم. البته به دنبال گسترش مخاطبانم هستم، در داخل ایران و همینطور خارج از کشور.
و کلام آخر…
فکر می کنم باید به دنبال تاثیراتی بیشتر از اونچه هنر تجسمی فعلی بروی مخاطبان خودش داره باشم. مخاطبانم رو باید گسترش بدم و فاصله ی اونها رو با اثر هنری کم تر کنم. دوست دارم اون چیزی که تولید می کنم قدرت اثر گذاری هم داشته باشه. هنر رو برای زینت دادن دیوار خانه ی تعداد محدودی مخاطب قبول ندارم . به عنوان هنرمند دوست دارم روزی بتونم برسلیقه ی عمومی مردمم تاثیر بگذارم و اونها رو به مسیر درست تری هدایت کنم.
