سالومه از هنرمندان تصویرگر جوانی است که خلاقیت نقاشی همراه با روایت تصویرگری در کارهاش وجود داره. این هنرمند با ترکیب مواد مختلف بروی بوم، کاراکترهای متفاوتی رو در تصویرسازی های خودش بوجود میاره. سالومه بعد از گرفتن لیسانس نقاشی، وارد رشته تصویرسازی شده و در مسابقات و فراخوانهای مهمی بصورت انفرادی و گروهی شرکت کرده.
شروع کار شما از کجا بود و چرا تصویر سازی؟!
بعد از اینکه لیسانس نقاشی رو در دانشگاه هنر و معماری تهران مرکز، به سال 1385 گرفتم تصمیم گرفتم که برای فوق لیسانس هم نقاشی بخونم. منتهی استادی داشتم به اسم بهراد امین سلماسی که واقعا نقش پدر دوم من رو داشتن و با راهنمایی های ایشون بهتر دیدم که به رشته تصویر سازی وارد بشم. از اساتید دیگه من میتونم به آقای امید ابراهیم هم اشاره کنم که اعتماد بنفس خوبی رو به من دادن و برای پایان نامه کارشناسی ارشد هم خیلی به من کمک کردن.
در زمانی که دانشگاه میرفتم در گالری ها و مسابقات دانشجویی خیلی زیادی شرکت میکردم، اما معتقدم که بعد از فارغ التحصیلی کار حرفه ای من شروع شد. بخاطر همین هنوز در تلاش هستم که به گالری ها و نمایشگاه های دیگه ای راه پیدا کنم. چه در دوران دانشگاه و چه بعد از فارغ التحصیل شدن اساتید خوبی هستن که هنوز من از کمک های این عزیزان استفاده میکنم. مثلا استاد امین سلمازی که به ایشون اشاره شد، طراح گرافیک، نقاش و تصویرساز هستن و با کمک و راهنمایی های ایشون در کارهام خیلی پیشرفت حاصل شد.
از کارها و سبک طراحی خودتون صحبت کنید؟!
من هم در تصویرسازی و هم نقاشی همیشه موضوعی در نظر میگیریم و بر اساس اون روایت یا موضوع کار میکنم. الان نقاشی های سری آخرم رو که برای انجمن نقاشی ایران هم برده بودم، به من گفتن که بخاطر داشتن داستان، خیلی به تصویرسازی داره تبدیل میشه و از من قبول نکردن. از هیات انتخاب آثار من ده نفر موافق و دو نفر مخالف ارائه داستان پردازی در نقاشی های من بودن. البته به نظر من مرزی در هنر نیست و شما نمیتونین اینقدر شفاف رای بدین که مثلا در نقاشی نمیشه از داستان یا موضوعی خاص طراحی کرد.
از سبک طراحی و هنرمندانی که در کارهای من اثر داشتن در ابتدا از کارهای سزان ایده میگرفتم. بعدها به سراغ ون گوک و ماتیس رفتم و از نوع ترکیب بندی و استفاده رنگ، از این طراحان ایده گرفتم. و در اجرا؛ تکنیک کارهام با روانویس و اکریلیک بر روی مقوا و کلاژ کامپیوتری ( تلفیق عکس با نقاشی های خودم) با نرم افزار فتوشاپ انجام میشه.
بنظر شما امکان داره که روایت و داستان در نقاشی وارد کرد؟
شما میتونین در نقاشی و تصویرسازی از داستانی الهام بگیرین و کار خودتون رو خلق کنین، با این تفاوت که در نقاشی هنرمند پایبند به توضیح به دیگران نیست و نسبت به احساسی که یک داستان در اون بوجود آورده کار میکنه، اما در تصویرسازی بازهم ایجاد روایت و داستان هست اما باید بشه برای مخاطب توجیهی در مورد طرح و داستان تصویرسازی شده آورد.
البته وارد کردن داستان در نقاشی، بر خلاف نظر بعضی از هنرمندان که این کار رو منع میکنن، اتفاق عجیبی نیست. نقاشی و تصویرسازی دو هنر خیلی نزدیک هستن. شما نمیتونین بین این دوهنر مرز مشخص و قاطعی با قوانین خاص ایجاد کنین. البته انجمن نقاشان ایران با این موضوع مشکل داره و بنظر اونها نباید در نقاشی به راحتی داستان یا روایتی رو داخل کرد. از طرفی شاید بخاطر تکنیک کارهای استفاده شده در نقاشی هام بود، چون من از ماژیک برای ترسیم خطوط استفاده کرده بودم و به نظر داوران این خطوط به نقاشی هماهنگی لازم رو نداشت.
وارد کردن داستان در نقاشی، یک سبک جدید هست؟!
اینکه داستان در تصویرسازی وارد بشه از مدتها پیش وجود داشته. مثلا نقاشی قهوه خانه ای. شما نقاشی از رستم و سهراب یا حتی روایت های مذهبی رو بروی پارچه های بزرگ یا دیوار دارین که بر اساس یک داستان از پیش تعریف شده جلو میره. پس ما نمیتونیم بگیم که داستان پردازی در نقاشی ممنوع هست یا سبک جدیدی هست و در نقاشی قهوه خانه ای که مثال زده شد.
تکنیک های استفاده شده در نقاشی و تصویرسازی چی هست؟!
در این دوهنر مرزی برای استفاده از متریال یا عامل طراحی نیست. شما میتونین هم در تصویرسازی و هم در نقاشی از آبرنگ، ماژیک، مداد و مواد رنگی دیگه استفاده کنین. این تکنیک ها باید طوری به هم اضافه بشن که نتیجه نهایی بهتر شه.
در ضمن میشه گفت که داستان هم میتونه عامل جداکننده نقاشی و تصویرسازی باشه. البته به شرطی که این روایت پایبند به اصولی باشه. مثال در تصویرسازی وقتی گروه سنی مطرح میشه شما هرکاری در تصویرسازی اون گروه سنی نمیتونین انجام بدین.
از پروژه های مهمی که انجام دادین بگین…
یکی از کارهای مهمی که انجام دادم، پایان نامه دوره کارشناسی ارشد بود که با عنوان “تحلیلی بر انرژی خطی در چاپ سنگی دوره قاجار” ارائه شد. موضوع کلی این پایان نامه در مورد بررسی و تجزیه تحلیل آثار چاپ سنگی از قاجار هست که این موضوع رو بخاطر فرم چیدمان، تنوع بافت، نداشتن رنگ و تکرار فیگور انتخاب کردم.
این موارد همگی از ویژگی های سبک دوره قاجار هست. البته استاد امید ابراهیم بخاطر نزدیک بودن این سبک به نوع کاری که خود من انجام میدادم، تشویقم کردن تا کار رو به سرانجام برسونم.
بغیر از برگزاری چندین گالری و نمایشگاه در زمینه تصویرسازی و نقاشی، چند مورد هم کاری تجاری دارم که میتونم به تصویرسازی یک سری از کتابها برای موسسه قلم چی اشاره کنم که برای جلد و صفحات داخل کتاب ویژه ای که برای کنکور هست کار کردم.
مشکلات تصویرسازی در ایران چه مواردی هست؟!
یکی از مهمترین مشکلات خود انجمن تصویرگران هست. البته این رو به عنوان یک نقد به این انجمن میگم. متاسفانه خیلی از اتفاقات فقط در داخل انجمن میفته و حتی با اینکه بسیاری از اعضای انجمن رو میشناسم، اما به سختی میشه با این دوستان ارتباط برقرار کرد. حتی برگزاری ورک شاپ، کلاس های آموزشی یا فراخوان های دیگه از طرف انجمن بندرت انجام میشه و حتی عضویت در این انجمن هم شرایط خاص و سخت خودش رو داره. این درصورتی هست که انجمن نقاشی کارهای خیلی متنوعی رو برای گسترش نقاشی انجام میده، اما متاسفانه بسته بودن محیط انجمن تصویرگران ایران مشکلاتی رو برای خیلی از هنرمندان که علاقه به تصویرسازی دارن بوجود میاره.
و کلام آخر…
دغدغه در آثار من , دغدغه ی زندگی نیست؛ زندگی دغدغه ی آثار من است.
منتشر شده در نسخه هفتم ماهنامه دیجیتال هنرهای تجسمی پآن آرت