فلوریان، تصویرگر جوان فرانسوی هست که آثار بسیار زیادی رو در زمینه تصویرگری و طراحی ارایه کرده. آثار فلوریان رنگ و بوی کودکی و شادابی رو میده. ایده هایی لطیف که مشابه خاطرات دوران کودکی همه ماست. حس زیبایی، گرایش به طبیعت، دوری از خشونت و ترکیب نور و رنگ، از جذابیتهای آثار این هنرمند فرانسوی هست. در ادامه مصاحبه اختصاصی ماهنامه پآن‌آرت با این هنرمند، نقطه نظرات ایشون در مورد تصویرسازی و نظرش در مورد طراحان ایرانی رو میخونیم…
فلوریان اینطور بیان میکنه که پدر و مادرش هر دو هنرمند بودن. پدر در دانشگاه تدریس هنر میکرده و مادر، در نقش یک نقاش رنگ‌روغن، همواره اونرو تشویق به فعالیت در کارهای هنری میکرده.
این هنرمند همواره با یک کوله پشتی مملو از کاغذ و انواع مداد و رنگ و یک دوربین عکاسی در حال سفر هست و ایده یابی‌های خودش رو از گشت و گذار و دیدن حیوانات و مناظر مختلف بدست میاره و اینطور بیان میکنه که طبیعت و نور، میتونن منابع مهم وجذابی برای کسب آرامش و آغاز یک ایده مناسب برای طراحی باشن.
بعد از گذروندن دوران دبیرستان، فلوریان با ویدئوآرت آشنا میشه و در یک پروژه به نام LUZ، شروع به طراحی کارتونی شخصیت‌های مختلف میکنه و این اولین برخورد حرفه‌ای اون با کارتون و طراحی بود. در سیر پیشرفت طراحی، فلوریان به دنیای تصویرسازی کودکان وارد میشه و اینطور بیان میکنه که: “دنیای کودکان پر از رنگ و زیبائیه. خود من هم از خشونت و سیاهی گریزان هستم و همیشه سعی کردم مثل کودکان، شاد و دنیایی پر از رنگ داشته باشم.”
کلود مونه، نقاش امپرسیون؛ یکی از هنرمندانی هست که بروی فلوریان تاثیر بسیار زیادی داشته. بخاطر بازی‌های هنرمندانه مونه با نور و رنگ، فلوریان هم از سبکهای این نقاش بزرگ الهامات بسیاری رو گرفته. از هنرمندان دیگری که فلوریان به اونها اشاره کرد، Nathan Fowkes است که از اولین هنرمندان کانسپت در پروژه های استودیوهای بزرگی مثل دیزنی و دریم‌ورکز هست.
وقتی نظر فلوریان رو در مورد هنرمندان ایرانی و سطح آشنایی با فرهنگ و هنر سرزمین پارس جویا شدیم، گفت: “با اینکه من اطلاعات کمی از هنر ایران دارم، اما از موفقیتها و ارزش کارهای اونها بسیار شنیدم و بنظر من هنرهای خاصی مثل موسیقی مدرن و نقاشی خیابانی در ایران به شکل خاصی در حال پیشرفت هست. من افتخار آشنایی با هنرمندان ایرانی چون بشیر نظری که در زمینه نقاشی کارهای زیبایی که شبیه فرش هست رو انجام داده رو داشتم و بنظر من آثار ایشون دنیایی هست از زیبایی ها و تکامل هنر. همینطور به آثار خانم سمیه محرمی علاقه ویژه ای دارم. آثار ایشون در زمینه هایپر‌رئال هست و ترکیبی از رنگ، شفافیت و شیشه در کارهای این هنرمند ایرانی دیده میشه. بنظر من هنرمندان ایرانی با وجود محدودیتهایی که دارن، سعی میکنن تا جسورانه و با آگاهی، آثار مناسبی رو برای همه مردم به نمایش بگذارن.”
