اندوه زیبا، نمایشگاهی از آثار نقاشی ایمان ابراهیم پور
نگارخانه شیرین میزبان نمایشگاهی از آثار نقاشی هنرمند، ایمان ابراهیم پور با عنوان اندوه زیبا میباشد. از تمامی علاقه مندان به هنر نقاشی دعوت میشود تا در گشایش این رویداد به تاریخ 20 تیرماه از ساعت 14 الی 20 حضور به هم رسانند. نمایشگاه فوق تا 31 تیرماه از ساعات 11 الی 20 ادامه خواهد داشت.آدرس نگارخانه: ولنجک، خیابان هجدهم، پلاک 9 (نگارخانه روزهای شنبه تعطیل است) | وب سایت نگارخانه: www.shiringallery.com
استیتمنت نمایشگاه: هنگامی که دردها،رنج ها،ترس ها و سختی ها به سویت هجوم می آورند و بی رحمانه عذابت می دهند ، به درونت رسوخ می کنند . درونت که ازنرمی و لطافت و احساس غوطه ور است. همه ی این ها با هم آمیخته شده و به مفهومی جدید بدل می شوند. مفهومی که نمی دانی از کدام است! زشت است یا زیبا،تلخ است یا شیرین،غمگین است یا شاد؟ به گمانم اندوهیست زیبا. در جریان زندگی اتفاقاتی در لحظه رخ می دهد که شاید نتوان توضیح دقیقی در موردشان داد،کنش هایی که در روابط انسان های پیرامونم اتفاق می افتد،شدیداً مبهم،نامتعارف،عمیق،و تاثیر گذارند اما همیشه مرا به مفاهیمی ارجاع می دهند که در واقع در بطن آن مفاهیم می توانم تعریفشان کنم . شاید این برای اکثریت تفاوتی نکند، اما برای من جذابند و مرا به فکر وا می دارند و هر بار که می بینمشان به وسعت دنیایی که در درونم ساخته ام می افزایند و من ایمان دارم کسانی در نقاط مختلف جهان هستند که همانند من این اتفاقات برایشان تاثیر گذار است و این وجوه اشتراک را می توان حس همدردی نامید. حس همدردی یکی دیگر از زیبایی هایی است که من با کشیدن نقاشی هایم می سازمش. مسأله ی سازش و ساختن است . سازش با تلخی ها و ساختن زیبایی از تلخی ها . همانند دختر زیبایی که معصومانه مرده و معشوقه اش در کنار او مظلومانه در حال نواختن ساز است و این اتفاق در عین حال که بسیار غم انگیز است،اما زیبایی معصومانه ای را با خود دارد. همانند مردی که دربرکه ای در حال غرق شدن است و زنی که بی تفاوت و با نگاهی عاری از احساس غرق شدنش را تماشا می کند . از طرفی مرد مغروق حتی در آخرین لحظه های زندگیش فقط به چشمان معشوقه اش (همان زن) نگاه می کند و گویی هیچ پشیمان نیست که زندگیش را تا حد مرگ وقف معشو قه اش کرده. این اتفاق نیز در عین بی رحمی زیباست. همانند چند مرد سرخورده و همدرد که برای فرار از اجتماع, به نقطه ای بکر از طبیعت روی آورده اند و خیلی مظلومانه به تماشای رقص یک عروسک باله نشسته اند.
