معرفی گروه موسیقی طهرون تریو

طهرون تریو در ابتدا فعالیت خود را در سال 1397 و با ضبط قطعاتی به آهنگسازی اعضاء خود آغاز کرد و هرچند پیش از شکل گیری گروه، همه اعضاء شناخت نسبتا خوبی از پتانسیل و سلیقه کاری یکدیگر به سبب همکاری های پیشین داشتند اما فعالیت بلند مدت به شکل کنونی هرگز مد نظر نبوده و هر کدام از اعضا فعالیت های خود را به صورت فردی پیگیری می کردند؛

اما پس از گذشت مدتی از آغاز این همکاری و اتمام پروژه های تعریف شده، با دوستی و صمیمیت ایجاد شده و بالاخص پی بردن به نزدیکی سلایق موسیقایی یکدیگر، پایان این همکاری را دور از تصور یافتند تا با همفکری و پردازش ایده های تازه برای همکاری به حضوری مستمر در کنار هم، تحت عنوان “طهرون تریو” بیاندیشیند و تا امروز با تعریف پروژه های مختلف به پیگیری فعالیت هرچه بیشتر تریو در عرصه موسیقی کلاسیک ایرانی پرداخته اند.

لطفا ًاز خودتون بفرمایید که چطور به هنر علاقه مند شدید و در چه سالی فعالیت حرفه ای خود را آغاز کردید؟

پاسخ به این سوال با توجه به تجربه مسیرهای مختلف و پیشامد های متفاوت توسط هریک از اعضای گروه در طول سال ها تلاش برای آموختن آنچه امروز در صدد ارائه آن برآمده ایم کمی سخت و خارج از حوصله خواهد بود؛ لذا اگر موافق باشید به اختصار به معرفی اعضاء و چگونگی شکل گیری طهرون تریو ( نام گروه موسیقی ای که با آن مصاحبه کرده ایم ) بپردازیم:

رضا میرزا رزاز؛ نوازنده تار و سه تار، وی فعالیت حرفه ای خود را از سال 90 با ورود به دانشگاه موسیقی و حضور در ارکسترهای مختلف و اجراهای متعدد و همچنین آهنگسازی و نوازندگی در عرصه تئاتر و سینما آغاز کرد و تا امروز کار خود را با انجام پروژه های مختلف پژوهشی و موسیقایی و تدریس دنبال می کند.

آلاله ابوترابی؛ نوازنده عود فعالیت حرفه ای خود را پس از ورود به دانشگاه تهران در سال 89 و تحصیل در رشته نوازندگی با حضور مستمر خود در اجراهای پرشمار در داخل و خارج از کشور ازجمله کشور های ایتالیا و سوئیس به همراه آنسامبل های (گروه موسيقى) مختلف آغاز کرد. ازجمله فعالیت های موسیقایی فردی ایشان؛ می توان به تالیف کتاب آموزشی برای عود که در دست چاپ است اشاره کرد.

سعید نیکوکلام؛ نوازنده سنتور، فعالیت حرفه ای خود را از سال 93 با همکاری با آنسامبل های موسیقی و اجرا کنسرت هایی چند آغاز کرد و هم اکنون فعالیت های خود را با تدریس موسیقی و آهنگسازی پیگیری می کند.

لطفا ًکمی از دغدغه های گروه موسیقی تان برایمان بگویید؟

هنر در سرزمین ما همواره با دشواری ها و دست اندازهای بی شماری به دلایل مختلف دست و پنجه نرم کرده و متاسفانه این مشکلات همچنان با قدرتی وصف ناپذیر باقی مانده است و موانع این هنر متعالی (موسیقی) نیز روز به روز بیشتر می شود.

تاجایی که هراس از پرداختن به معضلی که در برابر معضلات دیگر نزد اهالی موسیقی از اهمیتی ثانویه برخوردار باشد؛ ما را از بیان دغدغه های عمومی موسیقی باز می دارد.

اما در پاسخ به این سوال میتوانیم دغدغه ای را تشریح کنیم که نقطه آغازی برای فعالیت ما شد.

اساس اغلب فعالیت های تریو و بخش اعظمی از پروژه های این گروه تلاشی است هرچند کوچک در جهت رفع خلا بازآفرینی و بازتولید رپرتوار (مجموعه قطعات موسیقی) کلاسیک موسیقی ایرانی در کنار تولید آثار جدید که امروز و در این مقطع بیش از هر زمان دیگری احساس می شود.

اینطور به نظر می رسد که توجه بیش از اندازه ی اغلب اهالی موسیقی ایرانی به داشتن تفکرهای نوآورانه و دغدغه تولید و ارائه حداکثری آثار جدید، نیاز نسل های بعدی و حتی نسل حاضر به شنیدن این رپرتوار با برداشت ها و اجراهای با کیفیت گروه های مختلف را نادیده می گیرد و ما را بیش از پیش با خلا تعریفی مشخص از موسیقی کلاسیک ایرانی مواجه می سازد.

این امر به نظر نقش عمده ای در آشفتگی کنونی بازار موسیقی ایرانی دارد. همچنین دستان خالی ما در یگانگی و وحدت کلام در تعریف چهارچوبی مشخص برای آنچه موسیقی کلاسیک ایرانی می‌نامیم؛ می تواند از دستاوردهای این سهل انگاری شمرده شود.

برنامه های آینده شما در این زمینه چیست ؟

تلاش روزافزون برای شنیده شدن هرچه بیشتر آثار کمتر به گوش رسیده و ارزشمند کلاسیک با هدف حفظ جایگاه این گنجینه ارزشمند برای آیندگانی که شاید روز به روز ارتباط ضعیف تر و کمتری با آنچه اساس موسیقی ماست خواهند داشت.

به موازات تولید کارهای جدید با آهنگسازی و تنظیم اعضا تریو را می توان ازجمله مهم ترین اهداف این گروه برشمرد.

این اهداف با ضبط آلبوم هایی مجزا در حال پیگیری است و امیدواریم بتوانیم ظرف مدت یک سال آینده حداقل یکی از این 2 آلبوم را به مرحله انتشار برسانیم.

همچنین حضور در صحنه های اجرا که از ملزومات بقا و حیات هر گروه هنری قلمداد میشود هرچند بصورت مختصر اما همواره جزء اهداف کوتاه مدت ماست و هرگز از برنامه های تریو خارج نخواهد شد.

چه توصیه ای برای دانشجویان و علاقه مندان به این حوزه دارید ؟

در مقطع کنونی جایگاه و مرتبه خود را چیزی فراتر از دانشجویان موسیقی نمی یابیم و خود نیازمند رهنمود های اساتید و بزرگان هستیم.

همه ما و هم نسل های ما در عرصه ای پا به میدان گذاشته ایم که از دیرباز شاهد حضور نوابغ و بزرگانی بوده که نام و شیوه ایشان تا روزگاران، روشنای راه دانشجویانی چون ما است و در حضور اساتیدی چنین، مجالی برای ارائه تجربیات اندک و ناپخته ما باقی نیست.

تنها آرزو داریم که شرایط بد و بغرنج موسیقی و به طور کلی هنر، مسیر فعالیت های هنرمندان را از آنچه باید، منحرف نسازد.

به طور مثال اقتصاد ضعیف رشته های هنری در این مقطع زمانی بیش از پیش، عرصه را بر هنرمندان تنگ کرده و بنابراین کمتر شاهد انتشار آثاری هستیم که بی توجه به سلیقه و تب بازار تولید و منتشر شوند.

مسائل و مشکلات مختلف و متعددی از این دست که اولویت های هنرمند را تغییر می دهند، همچون آفتی به جان هنر افتاده و به تدریج ماهیت آن را از متعالی ترین محصول بشر به ابزاری معمول برای امرار معاش تنزل داده اند.

این مسائل نه تنها به نابودی هنر خالص و ناب برآمده از احساسات حقیقی هنرمند می انجامد بلکه در غالب مواقع لطمه های مهلکی به روح و روان شخص هنرمند و بعضا اعتبار و نام او به سبب تولید آنچه با هدف استقبال بیشتر منتشر شده وارد می سازد و در چنین شرایطی نمی توان انتظار زیادی از هنر و هنرمند داشت.