پرویز تناولی در نمایشگاه هنر کانادا – قسمت دوم
پرویز تناولی در نمایشگاه هنر کانادا که در قسمت اول این مقاله، به بررسی ابتدایی پرداختیم. این مقاله به ادامه ی آن مطلب می پردازیم که توسط ژوبین بخرد از مجله ری اورینت به نگارش در آمده است .
[اساسا]، خانم فرشته دفتری رفت و هنرمندان و کارهایی که به همان اندازه مناسب بودند، را انتخاب کرد. او سعی کرد تا نمایشگاه هنر متنوع باشد و تا آنجایی که ممکن است تمام جنبه های تفکر خاورمیانه، زندگی و شیوه زندگی افراد را به نمایش بگذارد.
به عنوان مثال، برخی هنرمندان با فرش فارسی کار کرده اند و آن را به دنیای مدرن آورده اند. همچنین، یک هنرمند لبنانی یک ماشین با لوازم خانگی را برای گشت و گذار سریع فراهم می کند. هر هنرمند با ایده های متفاوت در حال آمدن است.
نمایشگاه هنر و یک پرسش واحد
خانم نهضت خسروشاهی خاطر نشان کرد که با توجه به تفاوت های بی شمار و سیاست های داخلی بین کشورهای منطقه، هنر از چیزی که به طور معمول می شناختیم متمایز شده است و در حال حاضر اصطلاحا خاورمیانه به طور خاص به ایران، ترکیه یا جهان عرب تعلق دارد. افکار شما در مورد این چیست؟ آیا ما شاهد “پایان” هنر خاورمیانه خواهیم بود؟
اصطلاح “خاورمیانه” جامع نبود، زیرا سایر کشورهایی خارج از خاورمیانه نیز وجود داشتند… آنها از ابهام استفاده می کنند، برای جلوگیری از اشاره مستقیم به برخی کشورهای دیگر.
من فکر می کنم این عمدتا به دلیل وجود آن کشور در این منطقه است.
البته، زمانی که ما در مورد خاورمیانه صحبت می کنیم، همچنین می تواند شامل شمال آفریقا نیز باشد. وسعت جغرافیایی بسیار وسیع تر از آنچه در اصطلاح می گوییم را نشان می دهد.
علاوه بر هنر، موزه میزبان سمیناری با عنوان زیبایی شناسی عشایر و اهمیت محل زندگی آنها نیز می باشد، من فکر می کنم که با مفهوم نمایشگاه هنر به زیبایی ارتباط برقرار می کند، به خصوص با توجه به این که روحیه و شیوه زندگی عشایری به طور جدی به بسیاری از جوامع ایرانی، ترک و جوامع عربی بر می گردد.
آیا می توان تصور کرد که خون پدران ما هنوز در وجود ما و نمایشگاه کانادا جریان دارد؟ همچنین می توانید کمی درباره چگونگی بحث در این سمینار توضیح دهید؟
کمی از آن خون در من وجود دارد ! این خون عشایر است ، و به یک مکان خاص گره نخورده است کاملا بصورت ژنتیک می باشد، شما می توانید آن را احساس کنید.
اما البته، با نوسازی تمام این کشورها، همه چیز تغییر کرده و همه چیز یکسان نیست، مردم در جهان شهرت بیشتری دارند و رو به زندگی شهری آورده اند و دیگر بصورت عشایر زندگی نمی کنند. اما هنوز هم این سبک زندگی قابل توجه است.
وقتی بهار می آید، باید جمع کرد و رفت، مهم نیست این چیزی است که ژنتیکی است، چیزی در خون من است.
این کاملا درست است. به نظر می رسد یکی از دلایل آن این است که به خصوص در ایران و ترکیه چهار فصل داریم.
بهار خوشایند است همه چیز تغییر کرده است، زمین سبز است، چمن رشد می کند. شما می خواهید به جایی بروید و زمستان طولانی را پشت سرتان قرار دهید.
البته، در تابستان شما می خواهید در کوه ها ساکن شوید، و در پاییز، زمانی که چمن می میرد، شما می خواهید زمین های گرم که در ایران، حوالی خلیج فارس می باشد را ببرید.
این نمادها همه با طبیعت و آب و هوا ارتباط دارد.
مذاکرات متفاوت در سمینار با دیدگاه های مختلف وجود خواهد داشت. نادر اردلان و حسین امانت در مورد معماری صحبت خواهند کرد، همچنین عباس امانت مقابل دیدگان حضار از تفاوتهای ایجاد شده در حال و گذشته و تغییرات در خاورمیانه سخن می گوید.
با توجه به اهمیت و مقیاس چنین ابتکاراتی، طبیعی است که من بپرسم چه چیزی در آینده برای صحنه هنر معاصر خاورمیانه در کانادا اتفاق خواهد افتاد؟ آیا می توان انتظار داشت که طرح های مشابه در نقاط دیگر کشور را ببینیم؟
اول از همه، ما امیدواریم که موزه های دیگر نیز همانند نمایشگاه هنر را به نمایش بگذارند.
امیدوارم این همانند یک نمایشگاه مسافرتی باشد. ما هیچ درخواستی تاکنون نداشتیم، اما کارکنان موزه سخت کار می کنند … این اولین گام است.
اروپایی ها با خاور میانه بسیار آشنا هستند و روابط تجارتی با خاورمیانه را برای صدها و یا هزاران سال است که دارند؛ اما خاورمیانه در آمریکای شمالی به ویژه در کانادا شناخته شده نیست.
با این حال، با توجه به رشد جمعیت در شرق و مرکز کانادا، دلیل خوبی برای پیگیری این نمایشگاه ها وجود خواهد داشت.
راه های مختلفی برای نمایش هنر و فرهنگ خاورمیانه وجود دارد و این تنها یک راه است؛ نمایشگاه های بسیاری نیز می توانند پس از آن سازماندهی شوند.